zira - doğrusu, əslində (beyninizdə bu sözə necə məna verdiyinizi bimirəm, ancaq söz bəlli yerlərdə çox işləndikcə mənası oturuşur)
lacivert - tünd-göy (bu sözləri almanlar kimi niyə birləşdirmirik axı?)
haset - həsəd, həsəd aparmaq, paxıllıq (#358306 azərbaycandilli kontentlərdən iyrəndiyin üçün bizim dildə nəsə tükətmədiyini bilirəm)
akabinde - sonra, sonrasında, ardınca (görən bu sözləri nə cür anlayırsınız?)
serdengeçti - fədai, mücahid. hərfi mənası başdankeçdi. "ser" farsca baş deməkdir
abes - əbəs obastan
süveyda - süveyda' ürəyin ortasında olduğu sanılan qara xal, qara, qaramtıl. ərəb-fars sözləri lüğətində var. belə gic-gic sözləri əsas sözlüyə salmasaq da olar.
meme - mim, mem yaz getsin. qabaq bunlara prikol deyilirdi. vikidəkilər mem kimi çevirib beşinci
dalmak - cummaq, şığımaq, girişmək, atılmaq
kuzen - biz əmioğlu, dayıqızı və b. deyib incəliyinə kimi getsək də, ümümiləşdirmək üçün fransızca kuzeni götürə bilərik.
acar - ərəb sözüdür (عجر) kobud, qaba, güclü, iri deməkdir. Türkiyədə gözüqara, igid, dəlisov, qızışmış mənalarında işlədirlər.
anabilim - universitet təhsilində bir elmin ayrıldığı qol, ixtisas, şöbə. Buna nə üçün anabilim deyəsən?
şekerrenk (fa. şəkər rəngi, sarımtıl rəng) - soyuqlaşmış, zəifləmiş dostluq münasibəti. "bu günlərdə dostumla aramda şəkərrənklik (soyuqluq) var." Soyuqluq bütünlüklə mənanı ödəyir.
eşbah - osmanlıca sözlük
sakar - bacarıqsız, yöndəmsiz, topal?. Aha bir də borçalı ilə gədəbəydə iflic manasında işlədilən "suruğvat" sözünü sakarlık edənlərə də deyirlərmiş. Bu sözün mədəni qarşılığı demək olar, yoxdur.
ülger - xov bax
parçaların, xalçanın üstündəki incə tüklərə deyilir. görünür şaftalının üzərindəkilərə də xov demək olar. türkcədəki dəsmal mənasındakı havlu sözü də elə xovdan yaranıb.yakamoz - yunanca διακαμός (diakamós)-dan gəlir. ay işığının suyun üzərində yayılmasına deyilir. gözəl sözdür. dilimizdə bu mənanı ödəyən söz yoxdur.
avurtdak - keçmişdə meğri, cəbrayılda, qarakilsədə kök, dolu adamlara avırtdax, irəvanda da sünbüllənmiş buğdaya ovurtdax deyilirdi. türkiyədə də məhəli sözdür, iriyanaqlara deyirlər.
güzeşte - keçmiş, keçən, sabiq mənasını verən fars sözüdür. türklər bir cür donluq, maaş mənasında da işlədiblər. işimizə yaramayan sözdür
önyargı - yargı, orta türkcə yarğu. "Codex Cumanicus"da (1303) jargu kimi yazılıb. muhakimə etmək deməkdir. götürüb yarğı biçimində (forma mənasında izahlı lüğətdə var) işlətmək olar. önyargını ərəbcə qərəz sözü ilə qarşılamaq istəyiblər, ancaq öz dilimizdən olan önyarğı pis deyil.
vazgeçilmez - vaz keçmək birləşməsi onsuz da sözlüyümüzdədir.
tahterevalli - dilimizdə səndələmək
sözü var. Bir qrup adam, bu sözdən "səndələk" sözünü qondarmışdı. TDK qondarmaları kimi gülünc deyil. istəyən işlətsin.dışlamaq - təcrid etmək. bundan başqa, dış, dışarı sözləri müasir leksikonumuzda işlək olmasa da, izahlı lüğətdə hələ də saxlanılıb. öz sözümüzdür, heç kim dış sözünün dirildilməsinə nəsə deyə bilməz.
azərbaycan dilinin izahlı lüğəti